Çooook
değerli bir arkadaşım önermişti, birkaç gün sonra bir de baktım ki hediye etti. Bir arkadaştan, dosttan gelebilecek en güzel hediyenin kitap olduğunu hatırladım tekrar, tsk. İlk sayfalarda acaba sıkılır mıyım? Diye beni
düşündürmedi değil. Öyle
hemencecik bi şeye adapte olamam. Yavaş yavaş, sindire sindire severim. Bir de
baktım ki “şimdi ne olacak, şimdi ne olacak” merakı ile elimden düşmedi, yine gecenin 2:30 una kadar elimden düşmedi. İlk defa Ahmet Ümit okudum ve beğendim. Sıkılmıyorsunuz kitabı okurken kah 2700 yıl
öncesine gidiyor Patasana’nın tabletlerinde kayboluyorsunuz, kah kazı yerine
çıkıyor arkeolog oluyorsunuz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder